Θεόδωρος Ε. Παντούλας

γράφει ο Θεόδωρος Ε. Παντούλας* Αν είστε ικανοποιημένοι με την επιτρόπευση και τον ενεχυριασμό της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, τότε… μην μας ψηφίσετε. Αν προσδοκία σας είναι η χώρα να γεμίσει καζίνα, ξαπλώστρες κι ανεμογεννήτριες και πάλι… μην μας ψηφίσετε. Αν όραμά σας είναι να βγούμε στη ζητιανιά των Αγορών […]

Ο προεδρεύων της Δημοκρατικής Αναγέννησης Θεόδωρος Ε. Παντούλας είναι υποψήφιος στην Α’ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το ψηφοδέλτιο της Πολιτικής Πρωτοβουλίας. Σε σχετική δήλωσή ο κ. Παντούλας αναφέρει: «Το κράτος-πρωτεύουσα μου δημιουργεί αποστροφή, κι ας μεγάλωσα σε αυτό. Υπό κανονικές συνθήκες θα πολιτευόμουν στην Ήπειρο, στην πιο φτωχή, φαινομενικά, ευρωπαϊκή

του Θεόδωρου Ε. Παντούλα, Γ.Γ. της Δημοκρατικής Αναγέννησης   Ποια είναι η τρέχουσα πολιτική κατάσταση το μισοξέρουμε και, κυρίως, το ζούμε όλοι, κι ας κάνει ό,τι μπορεί η τηλεόραση για να μας πείσει ότι ο τόπος το μόνο που χρειάζεται είναι μοντέλα, τραγουδιστές και μάγειρες! Η χώρα είναι ένα προτεκτοράτο

του Θεόδωρου Ε. Παντούλα* Από τα αρχαία χρόνια και δώθε γνωρίζουμε ότι «ο δανεισμός είναι πράξη υπέρτατης αφροσύνης και μαλθακότητας»! Όσοι ωστόσο έχουμε μνήμες της προηγούμενης χιλιετίας, θυμόμαστε τις επίμονες προτροπές της πολιτικής ηγεσίας να δανειστούμε για να πάρουμε σπίτι, να ανοίξουμε επιχείρηση ή να πάμε ένα τριήμερο κάπου μακριά,

του Θεόδωρου Ε. Παντούλα* Ο κακός χρόνος περνάει, ο κακός γείτονας δεν περνάει, έλεγε ο λαός μας – κι είχε δίκιο. Διότι είναι άσχημη συντυχιά ο κακός γείτονας. Αυτός όμως μας έλαχε. Κι αυτόν και την κακότητά του έχουμε να φέρουμε βόλτα. Είναι βολικό να λησμονούμε αυτή την εκκρεμότητα, αλλά

τοῦ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ε. ΠΑΝΤΟΥΛΑ Ἡ Ἱστορία τοῦ Παύλου Μελᾶ εἶναι γνωστή. Τό ἀρχοντόπουλο γεννήθηκε στή Μασσαλία τό 1870. Ἦταν ἕνα ἀπό τά ἑπτά παιδιά τοῦ μεγαλέμπορου Μιχαήλ Γεωργίου καί τῆς Κεφαλονίτισσας Ἑλένης Βουτσινᾶ. Τέσσερα χρόνια ἀργότερα ἡ οἰκογένεια ἐγκαταστάθηκε στήν Ἀθήνα. Στά δεκαέξι του ὁ Παῦλος τέλειωσε τό σχολεῖο ἀποφασισμένος

του Θεόδωρου Ε. Παντούλα Γ.Γ. της Δημοκρατικής Αναγέννησης Το ερώτημα του τίτλου είναι ρητορικό. Τα Συλλαλητήρια για την Μακεδονία, που στην πραγματικότητα υπονομεύτηκαν από όλα τα κόμματα, αν κι εκ των υστέρων ορισμένα σύρθηκαν με βαριά καρδιά σε αυτά, δείχνουν ότι υπάρχει ένας κόσμος που δεν εκπροσωπείται από το παλαιοκομματικό

του Θεόδωρου Ε. Παντούλα, Μάλλον, εκτός από ξεπερασμένο, είναι σόλοικο να μιλάμε για Ελευθερία. Είναι αναχρονιστικό – πασέ ντε. Τρέντι είναι να μιλάμε για πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα.

του Θεόδωρου Παντούλα* Σ’ έναν κόσμο που αποθεώνεται η νεότητα ή ακριβέστερα σ’ έναν κόσμο που νεάζει οι υπερήλικες δεν μπορεί παρά να είναι βάρος! Είναι οι περιττοί της ιστορίας, που τους αποθέτουμε στα γηροκομεία ή στην φροντίδα οικονομικών μεταναστριών. Ό,τι περισσεύει από τις συντάξεις τους χρηματοδοτεί τις αισθήσεις ή