του Θεόδωρου Ε. Παντούλα*
Από τα αρχαία χρόνια και δώθε γνωρίζουμε ότι «ο δανεισμός είναι πράξη υπέρτατης αφροσύνης και μαλθακότητας»!
Όσοι ωστόσο έχουμε μνήμες της προηγούμενης χιλιετίας, θυμόμαστε τις επίμονες προτροπές της πολιτικής ηγεσίας να δανειστούμε για να πάρουμε σπίτι, να ανοίξουμε επιχείρηση ή να πάμε ένα τριήμερο κάπου μακριά, να ξεσκάσουμε βρε αδερφέ! Ο εγχώριος εκσυγχρονισμός έμπαινε με τα μπούνια στην ευρωπαϊκή ομήγυρη και «σκόρπαγε» δεξιά κι αριστερά φούσκες, ξένα λεφτά και… φορολογικές ελαφρύνσεις στους δανειολήπτες!
Πολλοί ήσαν οι αφελείς που πίστεψαν τις παρακινήσεις του κράτους για να βρεθούν αίφνης όμηροι του παρακράτους των τραπεζών. Καλές είναι οι μεγάλες κουβέντες για το αυτεξούσιο των πολιτών αλλά, όταν είσαι με την πλάτη στον τοίχο, μάλλον, δεν βοηθάνε και πολύ.
Και κοντά σε αυτή την δυσχέρεια ήρθε κι ο λογαριασμός της κρίσης και οι περισσότεροι έσκυψαν έτι περαιτέρω το κεφάλι τους και σήκωσαν ψηλά τα χέρια. Οι Τσιπροκαμμένοι ψήφισαν και με τα δυο τους χέρια τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και την μεταβίβαση των κόκκινων δανείων στα ξένα funds, χωρίς να προηγηθούν οι δανειολήπτες! (τον Παναγιώτη Λαφαζάνη μάλιστα οι κάποτε σύντροφοί του τον δίωξαν για απίθανα κακουργήματα και τον κάλεσαν σε απολογία στο Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος!).
Αυτοί που διαδέχθηκαν την πρώτη φορά Αριστερά δεν είδαν στον χώρο των δανειοληπτών αναγκεμένους συμπολίτες, αλλά ένα λαμπρό πεδίο επιπλέον πλουτισμού των πολιτικών τους φίλων.
Εν τω μεταξύ τα χρεοκοπημένα κόμματα που προέτρεπαν τους πολίτες στον δανεισμό, παρότι χρωστάνε τα μαλλιοκέφαλά τους, απολαμβάνουν σκανδαλώδεις… ελαφρύνσεις. Ενθυλακώνουν ακωλύτως επιχορηγήσεις την ώρα που οι υπόλοιποι, όταν συναλλάσσονται με το κράτος, οι αμοιβές τους υπεξαιρούνται κατά προτεραιότητα από το κράτος. Εκτός από τα κόμματα είναι και οι κομματάρχες στο απυρόβλητο. Δείτε τους μεγαλοοφειλέτες της Βουλής. Νομίζετε ότι κρατείται η… «αποζημίωση» κάποιου για τις οφειλές του;
Λέγεται ότι στις εταιρίες διαχείρισης των δανείων (“κοράκια” λέγονται στην καθομιλουμένη) έχουν περιέλθει 700.000 ακίνητα αξίας 45 δισ. ευρώ. Χώρια η Δημόσια περιουσία που φέτα φέτα πωλείται κοψοχρονιά σε ξένους «επενδυτές» — σε ένα τέτοιο fund προσφέρει τις υπηρεσίες της και η κόρη του Πρωθυπουργού.
Αν αφαιρέσουμε από την πατρίδα μας τους βωμούς και τις εστίες δεν μένουν και πολλά πράγματα για τα οποία αξίζει να αγωνισθείς.
Θέλω να πω πως ο αγώνας για την υπεράσπιση της Δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας είναι μια κατά προτεραιότητα πατριωτική πράξη — και σε εκείνους που στρατεύονται σε αυτό τον αγώνα, ανεξαρτήτως από που προέρχονται, πρέπει να αποδώσουμε όχι μόνο τα εύσημα αλλά και την ενεργό συνδρομή μας.
Όσο για εκείνους που μεθόδευσαν το ξεπούλημα της Ελλάδος και των Ελλήνων, αυτούς ας τους θυμηθούμε όταν θα διακονεύουν την επανεκλογή τους.
* Γ.Γ. Δημοκρατικής Αναγέννησης.
