Την ώρα που η κυβέρνηση αποτυγχάνει από την αρχή κρίσης του κορονοϊού να στηρίξει αποτελεσματικά τους επαγγελματίες και τους εργαζόμενους, υιοθετώντας μέτρα αποσπασματικά που αφήνουν εκτός τη μεγάλη πλειοψηφία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (π.χ. δάνεια Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, Επιστρεπτέα Προκαταβολή), ο πρωθυπουργός συνεχίζει να παριστάνει τον “μεταρρυθμιστή” εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις πολιτικές βίαιου μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας που περιλαμβάνονται στο Σχέδιο Πισσαρίδη.
Αντί να διοχετεύσει ρευστότητα σε επαγγελματίες και εργαζόμενους που ασφυκτιούν από τις αλλεπάλληλες καραντίνες, επιλέγει την προώθηση του Πτωχευτικού Κώδικα που οδηγεί σε υποχρεωτική πτώχευση εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις που χρωστούν άνω των 30.000 ευρώ, την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας με το νέο εργατικό δίκαιο, την ανάδειξη σε μείζονες προτεραιότητες της “πράσινης ανάπτυξης” και τη μετατροπής της Ελλάδας σε υποδοχέα των συνταξιούχων της Ευρώπης.
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται “μεταρρυθμίσεις” που θυμίζουν την εποχή Σημίτη ή Γιώργου Παπανδρέου, χρειάζεται ουσιαστική Παραγωγική Ανασυγκρότηση, μέσω αξιοποίησης των τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων της ελληνικής περιφέρειας, με ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτογενή και δευτερογενή αγροτοδιατροφικό τομέα, παράλληλα με τη στήριξη στην καινοτομία.
