Ιδρυτής

Βουλευτής Θεσσαλονίκης από το 1974 και για 11 περιόδους.

Κατά την περίοδο 1982-1985 διετέλεσε Υφυπουργός Ανωτάτης Παιδείας όπου δούλεψε συστηματικά και επίμονα για τον εκσυγχρονισμό και την αποτελεσματικότητα του Ελληνικού Πανεπιστημίου.

Ως Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης από το 1987 ως το 1989 αγωνίστηκε να αναδείξει τον επιτελικό και συντονιστικό ρόλο του Υπουργείου, εφιστώντας έγκαιρα την προσοχή της πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας στους κινδύνους που εγκυμονούσε η παρουσία του ψευδεπίγραφου κρατιδίου των Σκοπίων πολύ πριν τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και υποδεικνύοντας αποτρεπτική στρατηγική στον χειρισμό του ζητήματος της ονομασίας. Κάνοντας ουσιαστικές παρεμβάσεις βοήθησε σε πολλά κρίσιμα θέματα της περιοχής.

Ως Υπουργός Δημοσίας Τάξεως, Οκτώβριος 1993 έως Μάρτιος 1995:
Αντικαθιστά το πελατειακό σύστημα προσλήψεων στην Αστυνομία με το αδιάβλητο των Πανελλαδικών Εξετάσεων.

Αποκεντρώνει την αστυνομική εκπαίδευση ιδρύοντας τις τρεις Σχολές Αστυνομίας Ξάνθης, Κομοτηνής και Διδυμοτείχου, ενδυναμώνοντας, συγχρόνως, με αυτή την ενέργεια και την οικονομία της περιοχής. Συγκρούεται με τα συμφέροντα της Νύχτας (ωράριο Παπαθεμελή), για να προστατέψει τους Νέους. Το μέτρο αυτό υπονομεύεται εκ των ένδον. Εξαναγκάζεται σε παραίτηση τον Μάρτιο του 1995 αρνούμενος να χρησιμοποιήσει τα ΜΑΤ κατά των αγροτών της Θεσσαλίας.

Απορρίπτει την κυρίαρχη στα Ελληνοτουρκικά και το σκοπιανό κατευναστική πολιτική και εισηγείται αντ΄ αυτής μιαν εθνική στρατηγική αποτρεπτικής ισχύος την μόνη ικανή να εξουδετερώσει την τουρκική επιθετικότητα και την σκοπιανή προκλητικότητα.

Αφιερώνει πολύ χρόνο για τον Ελληνισμό της Διασποράς και την στράτευσή τους στην υπεράσπιση των εθνικών μας θεμάτων.

Είναι πολιτικός που διανοείται όπως ο ίδιος προσδιορίζεται, και όχι διανοούμενος που πολιτεύεται. Κύριο εργαλείο της πολιτικής του είναι ο Θουκυδίδης και η κλασική σκέψη γενικότερα. Από αυτήν και το Ευαγγέλιο αντλεί τις πνευματικές «σταθερές» του.

Με πρωτοβουλία του έχει δημιουργηθεί ο Πολιτικός Όμιλος για την Δημοκρατία και την Πατρίδα, ο οποίος φιλοδοξεί να είναι η φωνή της συνειδήσεως των Ελλήνων που σκέπτονται, των Ελλήνων που αντιστέκονται.

Έγραψε πολιτικά δοκίμια και μελετήματα. Έχει επίσης συγγράψει νομικές συμβολές σε σημαντικά ζητήματα εργατικού δικαίου.