Εθνική Κυριαρχία
Για εμάς τα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας δεν αποτελούν κάποιο σοβινιστικό φετίχ, αλλά την πρώτιστη αποστολή της πολιτικής:
Την προάσπιση των ιστορικών κεκτημένων του λαού μας.
Από αυτή την αξιακή τοποθέτηση, θεωρούμε κάθε έκπτωση της κυριαρχίας μας στον βωμό είτε της «οικονομικής εξυγίανσης», είτε της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», είτε της «καλής γειτονίας», ως πολιτική εχθρική προς τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Τα τελευταία χρόνια η ολιγαρχική πολιτική εξουσία της πατρίδας μας, ολοκληρώνοντας μια πολιτική δεκαετιών, προχώρησε σε εμβληματικές αποφάσεις έκπτωσης της εθνικής μας κυριαρχίας, τόσο με την επιβολή των μνημονίων όσο και με την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις καταπατήθηκε κάθε έννοια Δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, στερώντας από τον λαό μας το δικαίωμα να αποφασίσει άμεσα, για το αν συμφωνεί με την καταστρατήγηση των ιστορικών του κεκτημένων.
Επειδή η Δημοκρατική Αναγέννηση -όπως και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού- θεωρεί ότι αμφότερες αυτές οι αποφάσεις πάρθηκαν υπό συνθήκες πραξικοπηματικές, απαιτεί την άμεση διενέργεια δημοψηφισμάτων μέ αναδρομική ισχύ:
α) Για την επικύρωση ή όχι των δεσμεύσεων που απορρέουν από τα τρία μνημόνια.
β) Για την επικύρωση ή όχι της συμφωνίας των Πρεσπών.
Από κει και πέρα θεωρούμε ότι οι σχέσεις μας τόσο με τους Δυτικούς εταίρους μας όσο και με τους γείτονές μας, πρέπει να επανατοποθετηθούν στην αυστηρή βάση του αμοιβαίου σεβασμού:
α) Σε ότι αφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως αποικία χρέους αλλά μόνον ως ανεξάρτητος εταίρος.
β) Σε ότι αφορά στο ΝΑΤΟ η χώρα μας δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως προτεκτοράτο, αλλά ως σύμμαχος του οποίου τα συμφέροντα πρέπει να διασφαλίζονται στο ακέραιο από την συμμαχία.
γ) Σε ότι αφορά στην κατοχική Τουρκία, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε τις διπλωματικές μας σχέσεις, αν πρώτα δεν αποχωρήσουν τα στρατεύματά της από την κατεχόμενη Κύπρο και αν δεν σταματήσουν οι παραβιάσεις των συνόρων μας. Στην ίδια κατεύθυνση η ελληνική εξωτερική πολιτική θα πρέπει να κινείται με γνώμονα το μπλοκάρισμα κάθε σχέσης της Τουρκίας με την Ε.Ε., αν η πρώτη δεν εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΟΗΕ για την Κύπρο και δεν αποδεχθεί το δικαίωμα της Ελλάδος να ορίζει τα θαλάσσια σύνορά της με βάση το διεθνές δίκαιο (12 μίλια).
δ) Σε ότι αφορά στους βόρειους γείτονές μας, θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές πως οι όποιοι αλυτρωτικοί μύθοι, απαιτείται να μείνουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας του προηγούμενου αιώνα. Το μέλλον των Βαλκανίων στον 21ο αιώνα βρίσκεται στην συνεργασία και στην καλή γειτονία, πράγμα που θα πρέπει να εξασφαλίσουν από την Ελλάδα με τον σεβασμό των δικαιωμάτων των ελληνικών μειονοτήτων σε Β. Ήπειρο και Σκόπια και με τον τερματισμό κάθε είδους αλυτρωτικής πολιτικής.