ή ποιος φοβάται τον λαό;

  «Η θρησκευτική δεξιά στην Τουρκία είχε δύο βασικά αιτήματα συμβολικής σημασίας στην πολυκομματική πολιτική: την ανέγερση τεμένους στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης και τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Αυτά γράφει ο Αχμέτ Γιλντίζ (στο πλαίσιο κειμένου – έρευνας υπό τον τίτλο “Politico-Religious Discourse of Political Islam in

του Θεόδωρου Ε. Παντούλα* Βγήκαμε αμήχανοι από έναν ιστορικό κύκλο έχοντας όμως την περηφάνια ότι ούτε κιοτέψαμε ούτε ηττηθήκαμε. Και τις κόκκινες γραμμές μας δεν τις μετακινήσαμε στο ελάχιστο: με τους δημοπράτες του τόπου μας ΔΕΝ διαπραγματευόμαστε καμιά τιμή εκποίησης.

Με αφορμή την άστοχη διαχείριση του νέου επεισόδιου στον Έβρο εκ μέρους του υπουργού Εξωτερικών κ. Δένδια, το γραφείο τύπου της Δημοκρατικής Αναγέννησης εξέδωσε την κάτωθι ανακοίνωση: “Η νέα τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στον Έβρο υποχρεώνει την ελληνική κυβέρνηση να πάψει να ακολουθεί μια μάταιη στρατηγική κατευνασμού απέναντι στην

  του Θεόδωρου Ε. Παντούλα* Είναι απρεπές να ψιθυρίζεις για εκλογές την ώρα που ο τόπος κι οι άνθρωποί του δίνουν τον αγώνα που δίνουν. Είναι απρεπές να ψιθυρίζεις για εκλογές και χυδαίο να τις προετοιμάζεις. Αυτό ‒κοντά στα άλλα‒ κάνει η κυβέρνηση. Δεν αναφερόμαστε στην ούτως ή άλλως προκλητική

του Αλέξανδρου Αρβανιτάκη Υπάρχουν, ειδικά για την Ελλάδα, πολλαπλές πηγές ρευστότητας, πέραν της έκδοσης ευρωομολόγου.Η υιοθέτηση ενός κοινού ομολόγου θα φέρει περαιτέρω μεταφοράς δημοσιονομικής κυριαρχίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσω ενός Ευρωπαίου υπουργού προϋπολογισμού.Άλλωστε αυτή την προϋπόθεση είχε θέσει προ ετών ο Σοιμπλε σε ανάλογες συζητήσεις στο παρελθόν περί ευρωομολόγου.Το πρόσφατο