Τώρα, ουρανέ μου, βρόντησε, τώρα, ουρανέ μου, βρέξε…

Πονεί η ψυχή μας. Και λόγια δεν βρίσκονται.

Μια στραβή στην βάρδια τους είμαστε.

Με μια παραίτηση ξεχρεώνουν.

Η χώρα όμως συνεχίζει να χρεώνεται, να ξεπουλιέται και να κατευοδώνει νέους ανθρώπους που, κατά πως φαίνεται, περισσεύουν στην μνημονιακή της «ανάπτυξη».

Αν αυτό μας αξίζει, ας το καταπιούμε, όπως κατάπιαμε το Μάτι και την Μάνδρα κι ένα σωρό άλλα.

Αν όχι, όσοι δεν είμαστε σαν αυτούς κι όσοι δεν θέλουμε να καταντήσουμε σαν αυτούς, ας γίνουμε ορατοί.

Scroll to Top